Waarom naar Zweden emigreren? Die vraag heb ik heb ik de afgelopen jaren tientallen malen gekregen. Ik kan dat uitleggen, maar dan komt eerst een andere vraag naar voren: waarom weg uit Nederland?
Sinds 2000 woonde ik weer in Nederland, in Hellevoetsluis, maar ik was erg weinig thuis. Ik werkte veel en reisde voor mijn werk de hele wereld over. Mijn huis was meestal dus niet meer dan een plek waar mijn wasmachine stond en waar ik kon slapen als ik een weekend niet werkte.
Veranderingen
In maart 2006 veranderde dat plotseling. Ik werd ziek en aan het reizen kwam een eind. Ik werd 100% afgekeurd, maar heb nog 2 jaar geprobeerd aangepast te werken, op kantoor en van huis uit. Dat was een disaster en sinds mei 2008 werkte ik niet meer en was dus altijd thuis. Ik had op zich best een redelijk huurhuis. Ik had een benedenwoning in een doodlopende straat met aan de achterkant een flinke tuin die aan alle kanten was afgeschermd. Tot ongeveer 2010 woonde ik daar wel naar mijn zin, het was rustig en betaalbaar.
De jaren daarna veranderde er echter wat dingen. De buurt ging in hard tempo achteruit. Er kwamen andere mensen om mij heen te wonen die op zijn zachtst gezegd nogal aan de onderkant van de samenleving bungelen. Boven mij kwam een dealer te wonen die vooral snachts altijd gezellig bezoek had. Naast mij sloegen ze elkaar in het weekend na het stappen het liefst halfdood, en dan bij voorkeur rond 4 uur ‘s nachts. Enkele huizen verder kwam boven iemand te wonen die voor muziek zorgde, als het lekker weer was dan gingen alle ramen daar open en knalde de achterlijke rap zo hard door de buurt dat ik niet meer normaal in mijn tuin kon zitten.
Financiële vooruitzichten
Verder is er nog het kabinetsbeleid van de laatste jaren. Mijn WIA uitkering is gebaseerd op mijn laatstverdiende loon, ik krijg welliswaar heel wat minder dan toen ik werkte, maar ik kan niet klagen. Het is dus niet bepaald een bijstandsuitkering. Omdat ik dus een modaal inkomen heb moest ik uit mijn huis gejaagd worden. Ik heb 10 jaar lang tussen €400 en €425 huur per maand betaald voor mijn huis. De laatste 3 jaar in Nederland is dat snel opgelopen tot boven €500 en het eind was voorlopig niet in zicht. Het idee van Den Haag is dat mensen met een modaal inkomen hun huurhuis verlaten en iets kopen.
Gezien de verpaupering van Hellevoetsluis wou ik best ergens anders gaan wonen. Dat bleek een probleem. Met een WIA uitkering is het vrijwel onmogelijk om een hypotheek te krijgen. Die uitkering is vast en loopt door tot het pensioen. Met een loon uit arbeid van dezelfde hoogte zou ik wel een hypotheek kunnen krijgen, maar met die WIA uitkering dus niet. Kopen is dus geen optie. Een ander huurhuis was dan de enige mogelijkheid. Ik zat dus gevangen in dat beleid, wat ik ook zou doen, het zou me erg veel geld gaan kosten en mijn koopkracht, die de laatste jaren flink daalde, zou blijven dalen. Geen leuk vooruitzicht.
Tel daarbij op de situatie in Nederland, de verpaupering zoals ik die in Hellevoetsluis zag en die op erg veel plaatsen plaatsvind, vooral door een verarming van het volk die steeds sneller gaat. De criminaliteit, de steeds harder stijgende kosten van boodschappen, autorijden etc. Ik heb welliswaar een gegarandeerd inkomen, maar dat stijgt niet hard genoeg om mijn koopkracht op peil te houden. Ik zag dus echt geen toekomst meer.
Tijd om te vertrekken, Frankrijk?
Daarom begon ik te denken aan vertrek naar een ander land. Ik ben afhankelijk van specialistische medische zorg, dus ik heb eerst gekeken welke landen binnen Europa in aanmerking zouden komen. Buiten Europa heb ik noooit overwogen, die landen zijn leuk voor vakantie, maar niet om te wonen. Het lijstje landen waar de zorg van voldoende niveau is was niet heel lang. Alleen Frankrijk en Zweden stonden daarop. Zweden was ik nog nooit geweest, en dat is een koud en nat land, dat weet toch iedereen. Ik ben mij dus gaan oriërenteren op een verhuizing naar Frankrijk.
Het idee was om te kijken om iets te kopen in midden/zuid Frankrijk. Eigenlijk bleek al snel dat dat niet haalbaar was. Er is genoeg goedkoop onroerend goed te krijgen in die regio, maar dat is dan niet aangepast aan de huidige standaarden. Als ik gezond was dan zou ik er voor een habbekrats iets kunnen kopen en dan een jaar of 2 intensief klussen om er wat moois van te maken. Probleem is dat ik dat niet meer kan. Een schilderijtje ophangen lukt me nog, mits ik niet op een trapje hoef te staan. Ook verder was er niet echt een klik naarmate ik mij verder oriënteerde op Frankrijk. Het idee om naar Frankrijk te vertrekken stierf een langzame dood.
Het wordt Zweden
Mede op aandringen van wat kennissen heb ik toen toch maar eens gekeken naar Zweden. Eigenlijk bleek al snel dat mijn vooroordelen van een koud en nat land volkomen onjuist zijn. Het zuiden van Zweden heeft een zeeklimaat, vergelijkbaar met Nederland, maar midden en noord Zweden heeft een landklimaat. De zomers zijn iets warmer dan in Nederland, maar veel rustiger en stabieler weer, lage luchtvochtigheid, dus niet na een dag zon gelijk benauwd zoals in Nederland. De winters zijn welliswaar koud, maar ook droog, rustig winterweer, geen wind en veel zon. Ik ben toen intensief gaan speuren op internet naar ervaringen van anderen. Er zijn facebook groepen van Zwederlanders, enkele fora waar erg veel informatie te vinden is, en ik ben een hele serie blogs gaan volgen van Nederlanders die eerder naar Zweden zijn vertrokken.
Er was een klik en hoe meer ik las, des te beter die klik. Natuurlijk spraken de standaard zaken als rust, ruimte en natuur mij erg aan. Maar ook de plattelands mentaliteit, lagom. Ik kreeg het idee dat de mensen hier nog op dezelfde manier met elkaar omgingen zoals in Nederland in de jaren 70 op het platteland. Nu ik hier woon is dat gevoel er nog steeds, het is allemaal gemoedelijk. Omdat ik niet werk had ik ook de vrije keus waar ik zou gaan wonen. Ik ben in Nederland op het platteland opgegroeid en wou in Zweden ook weer op het platteland terecht komen, maar geen kluizenaar worden in een hutje in het bos. Ook moest er een ziekenhuis met specialismen binnen enkele uren bereikbaar zijn, ook in de winter. Zo ging mijn voorkeur uit naar zuidelijk Jämtland.
Het balletje gaat rollen
Het plan was om nog een tijdje te sparen, zo’n emigratie is best duur, en dan in het voorjaar van 2016 te vertrekken. Het sparen viel een beetje tegen, mijn vaste lasten in Nederland waren zo hoog dat er maandelijk erg weinig overbleef.
Ik ging in februari 2015 naar de emigratiebeurs in Houten en had daar een goed gesprek op de stand van Härjedalen-Jämtland. Dat resulteerde erin dat ik anderhalve week later een aanbod kreeg van een huurhuisje dat op alle punten voldeed aan mijn wensen. Qua prijs, ligging en grootte. Ik had toen ook een financiële meevaller waardoor het allemaal net zou moeten lukken. Ik heb toen besloten het gewoon te doen, in Zweden woon ik zoveel goedkoper dat ik hier veel harder kan sparen, dus ik had echt geen enkele reden om nog in Nederland te blijven. Op 1 april 2015 ben ik dus verhuisd naar Rätan in Jämtland.
De reacties van vrienden en familie waren positief. Toen ik in 1996 vrij plotseling besloot naar Dubai te verkassen waren de reacties niet zo positief. Dat is later wel bijgetrokken toen ze het als mooi vakantieadres zagen. Toen ik nu aankondigde naar Zweden te vertrekken waren alle reacties positief en diverse mensen hebben aangekondigd om hier eens een vakantie door te brengen. Een aantal hebben dat inmiddels ook daadwerkelijk gedaan.
Huis gekocht
Toen ik een jaar in Rätan in een huurhuisje woonde kreeg ik de kans om een huis te kopen in Rentjärn, 482 kilometer verder naar het noorden in Lapland. Sindsdien woon ik daar in een mooie villa met vrijstaande garage en lekker ruime tuin. Het is aan de rand van een heel klein dorpje, dus ik heb alle voorzieningen als waterleiding, riool en glasfiber internet, en vanuit de tuin loop ik een veld op en zo het bos in. Hier wil ik best oud worden.
Dus waarom naar Zweden? Nou, daarom dus!
Mooi om te lezen en de gedachte neer gezet te hebben om weg te gaan uit NL.
Wij hebben dat niet gedaan onze kinderen wilden niet eens een keer op vakantie naar Zweden. Wij gaan nu al meer als 40 jaar op vakantie naar Zweden. Nu in de herfst ongeveer 3 maanden zwerven en dat bevalt goed. Lopen tegen de 80 jaar en vinden het een cadeautje om dat te doen. Wonen in een appartement vlakbij Natuurmonumenten bij een mooi bos. Zien wel dat de mentaliteit hard achteruitgaat. Het groeten van mensen zelfs waar we wonen wordt niet gedaan. Wonen zelf in een klein dorp.